BİR HAYAT BU KADAR MI ACI OLABİLİR?(ŞEYDANIN HİKAYESİ)
Mevsimlerden kıştı. şeyda annesi münevver ve babası mehmet yukarıdaki soba olan odada oturuyordu. edanın daha küçük kardeşi doğmamıştı. şeydanın annesi ve babası çok acımasız insanlardı. annesine nazaran babası daha iyi bir insandı. şeydayı bahçede yatırıyorlardı. sadece küçük incecik bir battaniyeyle soğuk havada kar yağan bir günde tir tir titreyerek yatıyordu. yemeği yapan şeydaydı. evi temizleyen şeydaydı. oysaki şeyda daha 7-8 yaşlarında küçük bir kızdı. karlarda çıplak ayakla bahçeye çıkıp mutfağa gidiyordu. mutfakları ve tuvaletleri bahçedeydi. bir gün kardeşi selim doğdu. 5 yıl geçmişti bile. selim şeydaya iftiralar atardı. kedinin kuyruğuna iple teneke kutu takıp gezdirirdi ve babasına şeyda yaptı derdi. şeydanın ayaklarının birisini annesi birisini selim tutardı babasıda falaka yapardı. şeyda hep iftiraya uğrardı. şeyda çok güzel bir kızdı ama annesi ve babasıonu hep döverdi. kışın soğuktan kız ölecek hale gelirdi. babası bazen münevver şu kızın ayağına sıcak su torbası koyalım derdi kız üşümesin derdi.annesi münevver yüz verme şuna derdi. şeydaya anneannesi battaniyeler örerdi çoraplar örerdi üşümesin diye ama şeydayı anneannesinin elinden hep alırlardı. şeyda bir süre teyzesinde kaldı teyzesi ve teyzesinin kocası ona çok iyi baktı . şeyda teyzesinin kocasına cemal baba derdi . münevver ve mehmet kızı teyzesinin elinden aldı. şeyda evlenene kadar münevver ve mehmet kızı boş yere dövmüştü.
hikayemiz burada bitmişti şeyda denen kız evlenince kocasıyla çok mutlu yaşadı.
NASRETTİN HOCA
Birgün nasrettin hocanın kazana ihtiyacı olmuş.
Nasrettin hoca komşusundan kazanı almış ve işi
bitince geri getirmiş.Nasrettin hocaya kazan
yine lazım olmuş ve yine getirirken içine küçük
bir kazan koymuş.Sonra komşuya geri getirmiş.
Komşu küçük kazanı görünce hocaya: bu ne diye
sormuş.Nasrettin hoca demişki senin kazan
doğurdu.Sonra kazan "Nasrettin" hocaya bir
daha lazım olmuş.Hoca bir daha kazanı almış
ama geri getirmemiş.Komşu kazanı merak edip
"Nasrettin" hocanın evine gitmiş.Kazanı sormuş.
Nasrettin hoca demişki senin kazan öldü.
Komşu demişki inanmam.Nasrettin hoca demişki
sen kazanın doğurduğuna inanıyorsunda öldüğü-
ne niye öldüğüne inanmıyorsun demiş.
Sevgiye Hasret Yürek
"Sevgiye Hasret" büyüyen ufacık yürekler...
Sıcak bir kucak,içten bir gülümseme beklemek en sevdiğinden...
Dünyada belkide bizi tek karşılık beklemeden,"eğer'i,çünkü'sü" olmadn seven varlıklar,evlatlarımız...
Bu hikayeyi onların gözüyle okuyun!...
Küçük kız ,annesiyle yürürken birden durdu. Yağmur damlacıklarıyla ıslanan gözlüğünü çıkartarak baktığı şey, babasıyla birlikte bisiklette giden bir başka kız çocuğuydu. Bisikletin arka tarafındaki minder üzerine oturan kız, düşmemek için babasına sıkı sıkı sarılmış ve soğuktan pembeleşen yanaklarını onun sırtına dayamıştı. Adamın ara sıra yana dönerek söylediği sözler küçük kızı kıkır kıkır güldürüyordu.
Kaldırımdaki kız,bisikletin arkasından bakarken,annesi durumu farkedip:
-Evdekiler yetmiyormuş gibi gözün hala bisikletlerde,diye çıkıştı.Ama eğer beğendiysen,baban onu da aldırır.
Küçük kız yumuşak bir sesle:
-Bisiklete değil kıza bakmıştım,dedi.Babası,o vaziyette bile kendisiyle sohbet ediyor da...
Annesi,küçük kızı hiç duymamış gibiydi.Onun kürklerle çevrili şapkasını düzeltirken:
-Arkadaşların,bu havada bile okula yürüyerek geliyor,dedi.Halbuki baban,işe giderken de olsa birkaç dakikasını ayırıp seni mercedes'iyle getiriyor.
Kızın gözü yine bisikletteydi.Kadın,alaycı bir ifadeyle:
-İstersen baban da seni bisikletle getirsin,diye devam etti.Ne de güzel yakışır,öyle değil mi?
Küçük kız,inci taneleri gibi süzülen gözyaşlarını annesinden saklamaya çalışırken:
-Çok isterdim,diye cevap verdi. Belki de böylelikle, babama sarılırdım.
|
